BENİM MİRASIM DOĞA Senin mirasın olan güzellikleri böyle, Boş yere düşüncesiz ve kötü bir şekilde verme şu cennet vatana. Doğa temelli vermez kısıtlıdır sana, Elin açıksa borç verir kısıtlıca, Sen bu borçları boş yere harcama. Böyle yanlış kullanmak durumu kötüleştirdi. Fazla kullanıp ta pinti sanma kendini. Miras bırakman için sana bırakılanı, Ziyan etme, Kalsın fazlası. Sen kolay deyip geçme, Düşün canlının iyisini yetiştirmenin zorluğunu, De düşün zorluklara boyun ey. Etme şu güzel canlıyı feda. Verme Dünyaları alsan da şu güzel doğayı. Sen doğa koruyucusun, Yazıktır kirletme şu doğal mirası. Kar etmeyen tefeci bu koskoca serveti, Niye tüketiyorsun yaşatmak varken canı. O senin 1 dediğini 2 etmedi, Sende ona karşılık ver incitme kalbini, Sırada başkaları da var, Elbet bir gün miras onlara da gelir Eğer senden sonrakilere ayırırsan miras bitmez, Gömülen ve bir daha dışarı çıkmayan topraklara girmez. Doğayı koruyalım! Doğa Şarkısı Yaz annemin mevsimi İlkyaz kız kardeşimin. Babamın ise Sonbahar Ah yorgun babam Rüzgarlı tepeler gibi konuşan Mevsimler için böyle güzel Şarkılar söyleriz Bir vakit ki kadınlar Gün dönünce güz aylarında Koyulaşan sütler gibi güleç Ve yoğundurlar Öyle derin ve manalı Kadınlar için de söyleriz Bu şarkıları Bahanedir suların buharlaşıp Bulutların yoğunlaştığı Gökyüzünü yıkar aslında yağmur Yeryüzü de Faydalanır bu halden Mor şarkılar söyleriz gökyüzüne Arada işte böyle doğadaki mutluluk Ne güzel şu doğa insanın içindeki mutluluk kapılarını açıyor. ne güzel doğadaki güzellik ne güzel mutlu oluyor insan ağaçlar ne güzel deniz ne güzel çiçek ne güzel insan mutlu oluyor insanın içindeki cennet kapıları açılıyor ne güzel şey şu doğa ne güzel